In de nieuwste Brabeau, voorjaar 2020 schrijf ik over slakken.
Als de slakken nu een paar hapjes zouden nemen van een plant, dan vind ik het niet zo erg. Maar ze eten alle net-uitgelopen blaadjes van de riddersporen helemaal op en deze komen niet meer terug. Dit vraagt om actie.
Er zijn verschillende manieren om slakken te bestrijden. Zo kun je bakjes met bier ingraven. De slakken komen op het bier af en verdrinken in de bakjes. In een grote tuin heb je nogal wat bakjes nodig. En dus ook nogal wat bier en dat vindt mijn man niet zo’n goed plan.
Een andere methode bestaat uit het bespuiten van de planten met een knoflookextract. Slakken zouden de planten dan niet meer lusten. Dat moet je wel vaak herhalen en na een regenbui is het extract direct weggespoeld. Bovendien vraag ik me af wat de slakken doen als alles bespoten is. Helemaal niet meer eten? Ik denk dat ze dan toch aan de knoflook gaan.
Ik gebruik wel ecologische slakkenkorrels. Deze zijn niet schadelijk voor egels en vogels. Het werkt wel, maar de meest efficiënte aanpak is toch het handmatig vangen van de slakken. In het donker, want dan komen de slakken tevoorschijn, ga ik gewapend met een zaklamp en een emmer de tuin in. Het is onvoorstelbaar hoeveel slakken er op de planten zitten. En niet alleen op de riddersporen of de hosta’s. De asters, phloxen en heleniums zitten er vol mee. Ik loop heel de tuin door, pluk de slakken van de planten en doe ze in de emmer. Het zijn er honderden.
Als ik overal ben geweest, loop ik met de emmer de dijk op en ga de uiterwaarden in. Een eindje verderop schud ik de emmer leeg in het grasland en dan ga ik weer naar huis. En nu maar hopen dat de slakken mij niet volgen.
